stationsvoorzieningen

Stationsvoorzieningen verwijzen naar de faciliteiten op en rond een trein-, tram- of metrostation die reizigers nodig hebben om te reizen, te wachten en te vertrekken. De voorzieningen variëren sterk per stationstype, grootte en locatie en worden beheerd door de vervoerder, de eigenaar van het station en soms de gemeente.

Voorzieningen die vrijwel overal voorkomen zijn kaartverkoop en kaartlezers (kassa's, automaten en OV-chipkaart), informatiedisplays met actuele reisinformatie en luid- en visuele aankondigingen, en routeplanners. Daarnaast zijn er wachtruimten en zitgelegenheid, overdekte hallen of perronoverkappingen, sanitaire voorzieningen zoals toiletten, en vaak horeca en winkels. Veel stations bieden ook faciliteiten voor reizigers met fietsen en betaalbare parkeervoorzieningen.

Platform- en toegangsinfrastructuur omvat perrons, liften en rolstoeltoegankelijke ingangen, evenals trappen en roltrappen waar aanwezig. Veiligheid en comfort worden ondersteund door goede verlichting, schoonmaak en afvalbeheer, CCTV en noodknopjes, belangrijke informatieborden en duidelijke bewegwijzering. Toegankelijkheid is een belangrijk aandachtspunt: tactiele markeringen op perrons, hoor- en leesbare informatie en routes die toegankelijk zijn voor reizigers met een beperking.

Duurzaamheid en innovatie komen steeds vaker terug in stationsvoorzieningen, met energiezuinige verlichting, LED-technologie, zonnepanelen en waterbesparende voorzieningen. Beheer en onderhoud lopen vaak via contracten tussen exploitant, eigenaar en/of gemeenten, met verwachtingen over beschikbaarheid, toegankelijkheid en hygiëne. Grotere stations bieden doorgaans uitgebreide voorzieningen en personeel, terwijl kleinere stations meer basale faciliteiten hebben.