standaardisatiebeleid
Standaardisatiebeleid is het geheel van beleid en maatregelen die gericht zijn op de ontwikkeling, adoptie en handhaving van normen en standaarden op nationaal en sectorieel niveau. Het doel is interoperabiliteit, veiligheid, kwaliteit en efficiëntie te vergroten, markttransparantie te versterken en maatschappelijke en economische waarde te creëren door consistente technische en operationele specificaties. Standaarden kunnen vrijwillig zijn, maar zijn vaak verweven met regelgeving of overheidsopdrachten.
De instrumenten van standaardisatiebeleid variëren van het stimuleren van deelname aan standaardisatieprocessen tot het vastleggen van
Belangrijke actoren zijn nationale normalisatie-instituten (bijv. NEN in Nederland), Europese en mondiale standaardenorganisaties (CEN, ISO, IEC),
Beleid richt zich op diverse sectoren zoals ICT, bouw, gezondheidszorg, transport en energie, met aandacht voor
Uitdagingen zijn onder meer de snelheid van standaardisatieprocessen en de kosten van conformiteit, risico’s op overregulering
Resultaten kunnen gemeten worden aan de hand van interoperabiliteit, veiligheid, product- en exportprestaties en consumentenbescherming. Internationale