stackbeschadiging

Stackbeschadiging is een vorm van geheugenbeschadiging die de stapel (stack) van een programma aantast. De stapel is een gebied in het geheugen dat wordt gebruikt voor het bewaren van lokale variabelen, functieparameters en return-adressen tijdens functiemelwerkingen. Bij stackbeschadiging kunnen de inhoud en structuur van de stapel zodanig worden aangetast dat de controle-flow of gegevensintegriteit verstoord raken, wat kan leiden tot een crash of tot het mogelijk uitvoeren van kwaadaardige code.

De meeste gevallen ontstaan door buffer-overflows op de stapel, bijvoorbeeld bij ongebonden kopiëren van gegevens naar een lokale buffer (bijv. char buf[64]; strcpy(buf, input);). Ook foutieve pointer- of indexberekeningen, off-by-one fouten en format string kwetsbaarheden kunnen de stapel beschadigen. Daarnaast kunnen exploits voortkomen uit het overschrijven van het return-adres of saved frame pointer.

Gevolgen variëren van crashes en onverwacht gedrag tot beveiligingsrisico's zoals afstands-gebaseerde uitvoering van code of het lekken van geheime gegevens. In systemen kan stackbeschadiging leiden tot kern dumps of beveiligingswaarschuwingen.

Detectie en mitigatie gebeuren via runtime-boundscontroles en speciale beschermingen zoals stack canaries, die de integriteit van het stapelframe controleren. Compiler-opties zoals -fstack-protector (GCC/Clang) en opties voor MSVC dragen bij aan detectie, terwijl ASLR, NX/DEP en control-flow-guarding de kans op een succesvolle aanval verkleinen. Het vermijden van kwetsbare talen en het toepassen van veilige programmeerpraktijken, zoals bounded arrays en het gebruik van veilige standaardfuncties, verminderen het risico op stackbeschadiging.