staalindustrie

De staalindustrie omvat de productie, verwerking en fabricage van staal, evenals de levering van halffabrikaten en eindproducten. Ze bestaat uit geïntegreerde staalfabrieken die ijzererts smelten in hoogovens en gietijzer converteren tot staal, en uit minimills die staal produceren uit schroot in elektrische boogovens. Nabewerking zoals warm- en koudwalsen, gloeien en coating leidt tot platte producten (platen en coils) en lange producten (balken, staven en rails).

Grondstoffen en energie bepalen de productie: ijzererts en kool of schroot vormen de belangrijkste input, terwijl energiekosten een grote rol spelen. Wereldwijd is de sector sterk geconcentreerd, met China als grootste producent, gevolgd door India, Japan, de Verenigde Staten en de Europese Unie. De markt kent cyclische bewegingen en wordt beïnvloed door vraag uit de bouw, de auto-industrie en de overige machine-industrie, evenals door handelsbeleid en valutabewegingen.

Milieu en beleid: staalproductie is energie- en emissie-intensief, met aanzienlijke CO2-uitstoot. Decarbonisatie vindt plaats via energiebesparing, recycling van schroot en de ontwikkeling van koolstofarme technologieën zoals directe reductie met waterstof (H2-DRI) en waterstofgestookte hoogovens, plus verbeteringen in efficiëntie en hergebruik van reststoffen.

Historisch heeft de staalindustrie een centrale rol gespeeld in de industrialisatie. Ontwikkelingen zoals het Bessemer-proces en latere BOF- en EAF-technieken maakten grootschalige productie mogelijk, waarna globalisering en consolidatie de sector kenmerkten. Vandaag richt de industrie zich op innovatie, duurzaamheid en wereldwijde concurrentie.