shearconditie
De term shearconditie (Engels: shear condition) wordt in verschillende vakgebieden gebruikt om de toestand van een materiaal of systeem te beschrijven onder afschuifende belastingen. In brede zin gaat het om de verhouding tussen de afschuifspanning tau en de normaalspanning op een potentieel afschuivingsvlak, en om het gevolg daarvan voor vervorming, yielding of breuk. De precieze betekenis varieert per context. In de bodemmechanica bepaalt de shearconditie hoe een grondsoort weerstand biedt aan afschuiving en wanneer slip of breuk optreedt; hierbij spelen factoren als de hoek van interne wrijving phi en cohesie c een rol via criteria zoals die van Mohr-Coulomb: tau_f = c + sigma' tan(phi). In de rotsmechanica en de materiaalkunde heeft de shearconditie betrekking op factoren als shearsterkte, shear modulus G en het gedrag onder shearbelastingen.
Meetmethoden omvatten directe schuifproeven en triaxiale proeven, waarbij tau en de bijbehorende vervorming worden gemeten om