breuk

Breuk is een term in het Nederlands met meerdere, verwante betekenissen. In de meest algemene zin verwijst het naar een breuk in een vaste substantie of structuur. Het kan slaan op een medisch letsel (botbreuk), een wiskundig begrip (breuk als verhouding) of een geologische scheur of fout in aardlagen. Etymologisch komt breuk van het werkwoord breken.

Botbreuk: Bij een botbreuk is de continuïteit van botweefsel onderbroken door een scheur of breuklijn. Botbreuken worden geclassificeerd naar ernst en verschijningsvorm, bijvoorbeeld gesloten of open (huid doorboord), en naar verplaatsing van de botuiteinden. Behandeling kan immobilisatie, chirurgie of revalidatie omvatten.

Wiskundige breuk: In de wiskunde is een breuk een verhouding tussen twee gehele getallen: teller en noemer. Een breuk kan vereenvoudigd worden door gemeenschappelijke delers te verwijderen, en kan worden omgezet naar een decimaal of een procent. Breuken spelen een rol in geld, maten en verhoudingstesten.

Geologische breuk: In de geologie is een breuk een scheiding in gesteente langs een breukvlak, waar beweging of spanning heeft plaatsgevonden of kan plaatsvinden. Breuken zijn kenmerkend voor tektonische processen en kunnen leiden tot aardbevingen of veranderingen in de topografie van het aardoppervlak.