sectorwoningen

Sectorwoningen zijn woningen die deel uitmaken van de sociale huursector in Nederland, bedoeld om betaalbare woonruimte te bieden aan mensen met lagere tot middense inkomsten. Deze woningen komen doorgaans in handen van woningcorporaties en staan onder toezicht van nationale regels voor de sociale huurprijs en toewijzing. In de praktijk gaat het vooral om huurwoningen, maar er zijn ook sociale koopvarianten in beperkte mate.

De sectorwoningen worden beheerd door woningcorporaties (wooncorporaties) en verhuurd volgens strengere normen dan de vrije sector. De huren in deze woningen zijn onderworpen aan maximale bedragen en worden vastgesteld op basis van een puntensysteem (woningwaarderingsstelsel) en afspraken in de huursector. Toewijzing gebeurt doorgaans via wachtlijsten en sociale huurtoewijzing, waarbij prioriteit kan liggen op inkomen, gezinssamenstelling en woonnood. Huurders in sectorwoningen genieten woningbescherming en regelmatige onderhoudsverplichtingen van de verhuurder.

Sectorwoningen onderscheiden zich van de vrije sector, waar huurprijzen minder gereguleerd zijn en huurcontracten flexibeler kunnen zijn. De sociale huursector wordt vaak gezien als vangnet voor woningzoekenden met lage inkomens en biedt langere huurrelaties en meer zekerheid. Tegelijkertijd blijft er discussie bestaan over capaciteit, betaalbaarheid en de beschikbaarheid van sociale huurwoningen, mede door woningnood en demografische ontwikkelingen.

Historisch gezien ontstond de sector als gevolg van naoorlogse woningnood en werd het beleid later verankerd in wetten en reguleringen die de taken van woningcorporaties en de hoogte van sociale huren bepalen. In recente jaren ligt de nadruk op bouw van nieuwe sectorwoningen, renovatie en het behoud van betaalbare huurprijzen, terwijl ook gekeken wordt naar doorstroom naar het middensegment en de kwaliteit van leefomgeving.