rouwproces

Rouwproces is het verwerkingsproces dat mensen doormaken na een verlies, meestal het overlijden van een dierbare, maar ook bij andere ingrijpende verliezen zoals scheiding, ziekte of verlies van werk. Het proces omvat gevoelens, gedachten, lichamelijke reacties en gedrag. Rouw is een persoonlijke en cultuurgebonden ervaring: elke betrokkene ervaart verdriet en verwerking op zijn eigen manier en tempo.

Er is geen vaste volgorde of tijdsduur voor rouw. Veel mensen herkennen kenmerken als ontkenning, intens verdriet, boosheid, schuldgevoel, angst en terugkerende gedachten, gevolgd door acceptatie en aanpassing. Deze fasen worden soms genoemd, maar dienen vooral als beeld van mogelijke thema's: het rouwproces verloopt meestal niet lineair en kan met wisselende intensiteit terugkomen bij herinneringen, verjaardagen of voorwerpen.

De lengte en aard van rouw worden beïnvloed door factoren zoals de relatie met de persoon die is verloren, de oorzaak en plotselingheid van het verlies, de aanwezigheid van een netwerk van steun, eerdere ervaringen met verlies en persoonlijke coping. Culturele en religieuze rituelen, communicatie met anderen en tijd voor rust spelen een belangrijke rol.

Behandeling of ondersteuning kan bestaan uit informele steun van familie en vrienden, rouw- of verliesgroepen, en professionele hulp van bijvoorbeeld een huisarts, psycholoog of maatschappelijk werker bij aanhoudend zwaar of complicerend verdriet. Praktische en dagelijkse structuur, goede slaap en beweging kunnen helpen bij het herstel. Het doel is zachtaardig integreren van het verlies in het dagelijks leven.