rekristallisatiebevorderende

Rekristallisatiebevorderende is een bijvoeglijk naamwoord dat verwijst naar factoren, omstandigheden of additieven die het rekristallisatieproces bevorderen. Rekristallisatie is het proces waarbij nieuwe kristallen ontstaan en groeien nadat het kristallijne materiaal is verstoord door smelten, vervorming of oplosproces. Het doel van rekristallisatiebevorderende middelen of omstandigheden is vaak om de kristalstructuur te verbeteren, de kwaliteit van kristallen te vergroten of de mechanische eigenschappen van een materiaal te optimaliseren.

In de chemie wordt rekristallisatie meestal toegepast als zuiveringsmethode. Een stof wordt opgelost in een geschikt oplosmiddel bij hoge temperatuur en vervolgens langzaam afgekoeld. Door gecontroleerde supersaturatie kunnen zuivere kristallen groeien terwijl onzuiverheden minder snel kristalliseren. Bevorderende factoren zijn onder meer de keuze van een passend oplosmiddel paar, langzame afkoeling, het gebruik van kristalseed of een gecontroleerde adem van sediment en menging, en het vermijden van verontreinigingen die ongewenste neerslag kunnen veroorzaken. Ook de toevoeging van kleine hoeveelheden anti-solvent kan de nucleatie bevorderen en de kristalgrootte reguleren.

In de materiaalkunde en metallurgie verwijst rekristallisatie naar de vorming van nieuwe, relatief schone kristallen na plastische vervorming. Bevorderende factoren zijn onder meer een geschikte rekristallisatietemperatuur, voldoende tijd, en de aanwezigheid van dislokaties of korrelgrenzen die als nucleatiepunten dienen. Seeding en gecontroleerde warmtebehandeling kunnen de rekristallisatie stimuleren en resulteren in verbeterde ductiliteit, sterkte en herverdeling van de korrelstructuur.

Samengevat omvat rekristallisatiebevorderende factoren zowel chemische als thermomechanische processen die de vorming van kristallen onder gecontroleerde omstandigheden vergemakkelijken.