realisatieplanning

Realisatieplanning is het onderdeel van project- en programmamanagement dat de uitvoeringsfasen van een project letterlijk in kaart brengt. Het gaat verder dan een globale planning door te specificeren wat wanneer en door wie gerealiseerd moet worden, met aandacht voor afhankelijkheden tussen activiteiten, benodigde middelen en kosten. Doel is een realiseerbaar, controleerbaar schema dat als basis dient voor uitvoering en toezicht.

Inhoudelijke elementen: doelstellingen en deliverables, activiteiten en work packages, afhankelijkheden en logische volgorde, benodigde capaciteit (mensen, materiaal, apparatuur), tijdsduur per activiteit, start- en einddata, toewijzing van resources en kostenraming. Ook kwaliteitskaders, risicobeheersing en veranderbeheer worden vaak vastgelegd. Het uiteindelijke realisatieplan dient als baseline voor de voortgangscontrole.

Proces: na de definitie van vereisten en ontwerp wordt het werk opgesplitst in taken en werkpakketten, vervolgens worden inschattingen gemaakt van inspanning en duur. De activiteiten worden in volgorde gezet, afhankelijkheden vastgelegd en middelen toegewezen. Een schema of netwerkdiagram, vaak uitgewerkt in een Gantt-diagram, helpt bij het bepalen van het kritieke pad en mijlpalen. De realisatieplanning wordt regelmatig geactualiseerd en kan via change control aangepast worden. Afstemming met stakeholders, leveranciers en contracten is hierbij essentieel.

Het realisatieplan is de leidraad voor uitvoering, coördinatie en governance. Het ondersteunt kostencontrole, capaciteitsplanning en risico- en kwaliteitsbeheer en vormt communicatiemiddel bij voortgangsrapportages. In sectoren zoals bouw, IT of productie kunnen specifieke methoden en tools verschillen, maar de kern blijft: een gedetailleerde, realistische planning die actueel gehouden wordt en als basis dient voor succesvolle oplevering.