pulverlacker

Pulverlacker is een vakman of vakvrouw die droge poederlak aanbrengt op voornamelijk metalen onderdelen, en in sommige gevallen op kunststoffen. De functie maakt deel uit van de oppervlaktebehandeling en omvat doorgaans de voorbehandeling, de applicatie van het poeder en de uitharding ervan in een oven. Het doel is het creëren van een duurzame, egale film met goede weerstand tegen korrosion, slijtage en UV-licht.

De werkzaamheden beginnen vaak met oppervlaktevoorbereiding, waaronder reinigen, ontvetten en vaak hechtingsbevorderende behandelingen zoals fosfateren of zandstralen. Vervolgens wordt het poeder electrostatisch gespoten. Het poeder wordt geladen zodat het aan het werkstuk hecht; het werkstuk is meestal geaard en fungeert als aarde. Na de spuitcyclus wordt het oppervlak in een oven verhit, waardoor het poeder smelt en uithardt tot een stevige, niet-poriëne coating.

Soorten poederlakken worden meestal op basis van hars gekozen, zoals epoxy, epoxy-polyester, polyester en hybride systemen. Epoxy- en epoxy-polyesterlagen bieden vaak hoge adhesie en chemische bestendigheid, terwijl polyesters beter bestand zijn tegen UV-licht en kleurvastheid bieden.

Toepassingen zijn onder meer auto-onderdelen, architectonische constructies, huishoudelijke apparaten, fietsen en meubelproducten. Voordelen van pulverlacken zijn onder meer een solventvrije filmvorming, de mogelijkheid tot dikkere, gelijkmatige afwerking en uitstekende bescherming tegen corrosie. Nadelen kunnen de hoge opstartkosten voor apparatuur, de noodzaak van goede droging en beperkingen bij complexe vormen zijn. Veiligheids- en milieuaspecten vereisen afzuiging, stofbeheersing en persoonlijke beschermingsmiddelen. Opleiding vindt doorgaans plaats via vakscholen en werkgever-geaccrediteerde leerwerkplekken.