pompaccumulatie

Pompaccumulatie is een term die in verschillende technische contexten kan voorkomen en doorgaans verwijst naar de opbouw van vloeistofmassa of druk in een pompgestuurd systeem als gevolg van de interactie tussen de pomp, de systeeminhoud en de stromingsweerstand. De betekenis kan per sector verschillen, maar hij draait meestal om de manier waarop een pomp energie in een vloeistof opslaat of aggressief laat vrij komen in het systeem.

In hydraulische systemen kan pompaccumulatie ontstaan wanneer een pomp continu vloeistof levert in een circuit met beperkte inhoud of onder hevige stromingsweerstand. Hierdoor kan druk zich ophopen in delen van het netwerk, zoals in leidingen, afsluiters of gas/vloeistofonderdelen die minder snel reageren. Transiënten, pulsaties van de pomp en kleine compressies van het fluïdum dragen daaraan bij. Een verwant verschijnsel is waterhammer, een plotselinge drukpiek die ontstaat bij abrupt starten of stoppen van de pomp.

Gevolgen van pompaccumulatie zijn onder meer drukfluctuaties, trillingen, verhoogde belasting op afdichtingen en leidingen, en mogelijke prestatievermindering van het systeem. Het kan ook leiden tot slijtage en lekkages als het niet wordt gemanaged.

Beheersing van pompaccumulatie gebeurt doorgaans door ontwerpkeuzes en regel-, dempings- en opslagcomponenten zoals hydraulische accumulators, pulsation dampers, drukregelaars en correcte dimensionering van leidingen. Praktische maatregelen zijn onder meer gecontroleerd opstarten/afsluiten, het vermijden van overschrijding van ventielsnelheid en het plaatsen van dempingsmiddelen waar drukgolven verwacht worden.

Zie ook: waterhammer, hydraulische accumulator, pulsation damper, drukregelaar, transmissie- en ventielsystemen.