planningshaalbaarheid

Planningshaalbaarheid is in project- en programma management de mate waarin een voorgestelde planning realistisch en uitvoerbaar is binnen de gegeven beperkingen zoals tijd, budget en capaciteit. Het betreft het toetsen of de geplande activiteiten, fasen en mijlpalen haalbaar zijn, gezien afhankelijkheden, onzekerheden en risicofactoren.

Belangrijke factoren zijn onder meer de omvang en complexiteit van het werk, de beschikbaarheid van mensen en middelen, afhankelijkheden tussen activiteiten, leveringsvoorwaarden en externe factoren zoals leveranciers en regelgeving. Ook change management, kwaliteitseisen en bestuurlijke steun beïnvloeden de haalbaarheid.

Om planningshaalbaarheid te beoordelen worden verschillende technieken gebruikt, waaronder het opstellen van een work breakdown structure, tijdsinschattingen met methoden als CPM of PERT, en probabilistische analyses zoals Monte Carlo-simulatie. Daarnaast spelen capaciteitsplanning, bufferbeheer en risicoanalyses een rol; scenario- en sensitivity-analyses helpen bij onzekerheden.

Het proces kent meestal een vroege haalbaarheidsbeoordeling bij initiatief en een iteratieve verfijning tijdens planning en uitvoering. Bij tegenvallende haalbaarheid kunnen onderdelen van het werk worden opgesplitst of uitgesteld, afhankelijkheden worden herzien, middelen worden opgeschaald of buffers vergroot. Ook kan gekozen worden voor een iteratieve of agile aanpak of voor rolling planning.

In de praktijk ondersteunt planningshaalbaarheid besluitvorming, risicobeheer en communicatie met stakeholders en levert het concrete metrics op zoals buffergebruik, schedule risk en een haalbaarheidsindicator.