pigmentcombinaties

Pigmentcombinaties beschrijven hoe pigmenten samen kleuren vormen in kunst, drukwerk en coatings. Pigmentmenging volgt het subtractieve kleurprincipe: elk pigment absorbeert delen van het spectrum en laat de rest zien. Traditioneel schilderen werkt met primaire kleuren rood, geel en blauw (RYB). In drukwerk gebruikt men meestal CMY (cyaan, magenta, geel), vaak aangevuld met zwart in CMYK. Voorbeelden: rood met geel levert oranje; geel met blauw levert groen; magenta met cyaan levert paars. De uiteindelijke toon hangt af van de specifieke pigmenten en van het bindmiddel.

De uitkomst wordt beïnvloed door kenmerken van de pigmenten zoals dekking (opaak versus transparant) en tintkracht, en door onderlinge chemische reacties. Ook binder, droogtijd en ondergrond spelen een rol. Bij het plannen van kleur werkt men vaak met een beperkt palet en test men mengsels op papier of doek om modderige resultaten te voorkomen. Voor lichtere tinten gebruikt men wit; voor donkerdere tinten kan men donker pigment of zwart toevoegen, maar overmatig mengen maakt doorgaans grijs of bruin.

Toepassingen en overwegingen: pigmentcombinaties zijn essentieel in schilderkunst, grafische vormgeving en coatings. Kleurmatching gebeurt met kleurwielen en meetinstrumenten, en in professionele omgevingen met kleurruimten zoals CIELAB. Sommige pigmenten zijn lichtvast of giftig; sommige vormen vereisen voorzorg. Complementaire pigmenten leveren vaak neutraal of bruin bij mengen; voor heldere, zuivere tonen beperkt men de hoeveelheid complementaire pigmenten. Het juist selecteren en testen van pigmenten bevordert kleurconsistentie.