peelingen

Peelingen is een verzamelnaam voor cosmetische en medische procedures die de buitenste huidlaag verwijderen of verweken om de huidtextuur, teint en veerkracht te verbeteren. Peelingen kunnen chemisch, mechanisch of enzymatisch van aard zijn en variëren in diepte van oppervlakkig tot diep.

Chemische peelingen maken gebruik van schadelijke stoffen zoals zuren of fenol om keratolysis te veroorzaken. Ze worden ingedeeld in oppervlakkige, middel- en diepe peelingen, afhankelijk van factoren zoals soort zuur, concentratie en belichtingsduur. Veel voorkomende chemische agentia zijn alfa-hydroxyzuren (bijv. glycolzuur), bèta-hydroxyzuren (zoals salicylzuur) en trichloorazijnzuur. Mechanische peelingen omvatten behandelingen zoals microdermabrasie, waarbij de bovenste huidlaag mechanisch wordt verwijderd, en soms diepere dermabrasie. Enzymatische peelingen gebruiken fruit- of plantenenzymen om de huid te exfoliëren.

Toepassingen zijn onder meer behandeling van pigmentvlekken, fijne lijntjes en ruwe huid, acnelittekens en zonneschade. De keuze voor een specifieke peeling hangt af van het huidtype, de gewenste resultaten en de risicobereidheid. Een consult bij een erkende professional is gebruikelijk, inclusief een pre-peel screening en mogelijk een patchtest. Vooraf kunnen aanwijzingen zoals het vermijden van agressieve skincare en zonblootstelling worden gegeven.

Nabehandeling omvat vaak roodheid en een periode van voorzichtig herstellen, gevolgd door zonbescherming en zachte moisturizers. Mogelijke bijwerkingen zijn irritatie, tijdelijke pigmentverschuivingen en in zeldzame gevallen littekens. Contra-indicaties bestaan onder meer actieve huidinfecties, ontstekingen, zwangerschap of borstvoeding, gebruik van isotretinoïne of een geschiedenis van keloidvorming. Resultaten variëren en meerdere sessies kunnen nodig zijn; het effect is vaak tijdelijk afhankelijk van huidveroudering en blootstelling aan zon.