panelbouw

Panelbouw is een constructiemethode waarbij gebouwonderdelen zoals wanden, vloeren en daken als panelen in een fabriek worden vervaardigd en vervolgens op de bouwplaats in elkaar worden gezet. Het valt onder prefabricage en modularisatie en wordt toegepast bij woningen, kantoren, scholen en industriële gebouwen. De panelen kunnen draag- of niet-draagkrachtig zijn en zijn ontworpen voor de integratie van installaties en systemen.

Typen en materialen variëren per systeem. Voorbeelden zijn houten framepanelen, staalframepanelen met een sandwichconstructie en beton- of hybride panelen. Sandwichpanelen bevatten doorgaans een isolerende kern (EPS, mineralen wol of polyurethaan) tussen twee oppervlakken zoals metaal, hout of beton. Buitenkanten kunnen bestaan uit metselwerk, pleisterwerk of bekleding van staal of hout. Het isolatie-, brand- en akoestische gedrag wordt per project vastgesteld.

Proces en voordelen. In ontwerp en engineering wordt vaak gewerkt met BIM, waarna panels in een gecontroleerde fabriek worden geproduceerd en kwaliteitscontrole ondergaan. Bij aankomst op de bouwplaats worden ze met hijs- en montagetechnieken geplaatst en op maat aangesloten op nutsvoorzieningen. De voordelen zijn kortere bouwtijden, minder afval, betere kwaliteit en repetitieve nauwkeurigheid, betere luchtdichting en energiewinning.

Overwegingen en beperkingen. Logistiek van transport en hijsbelasting, ruimtelijke beperkingen en tolerantieplanning zijn aandachtspunten. De initiële kosten kunnen hoger liggen, maar totale levensduurkosten dalen vaak door snelle bouw en betere prestaties. Naleving van nationale en Europese normen en bouwvoorschriften is essentieel.