overstromingszones

Overstromingszones zijn geografische aanduidingen in ruimtelijke planning waarmee aangeduid wordt dat een gebied risico loopt op overstromingen. Ze geven aan waar bij bepaalde waterstanden, neerslag- of stormlasten toekomstige overstromingen kunnen voorkomen en helpen bij het nemen van ruimtelijke beslissingen. De grenzen van overstromingszones worden vastgesteld op basis van hydrologische en hydrodynamische modellen die rekening houden met rivierafvoer, zeewetalarm, getij, neerslag en peilstijgingen. Vaak wordt gewerkt met probabilistische ontwerpen en terugkerende waterpeilen om verschillende scenario’s te kunnen vergelijken.

Doel en toepassingen

Het doel van het aanwijzen van overstromingszones is het beschermen van veiligheid en welvaart door ruimtelijke plannen te laten aansluiten bij het risico. Binnen deze zones kunnen bouw- en gebruiksvoorschriften personeels- en woningbouw beperken of vereisen dat gebouwen en infrastructuur bestand zijn tegen water. Speciale maatregelen kunnen bestaan uit hogere funderingen, waterdichte constructies, of het beperken van bodembelaste activiteiten. Daarnaast spelen overstromingszones een rol bij het bepalen van dijkzorg, ruimtelijke concepten, evacuatieplannen en insurancepremies.

Bronnen en gebruik

Overstromingszones worden vastgesteld en beheerd door waterbeheerders en overheden, op basis van risicokaarten, regionale beleidsplannen en exemplaren van risicobeoordelingen. Voor burgers en bedrijven zijn officiële kaarten en plannen beschikbaar via lokale overheden en waterschappen, evenals publicaties over toekomstige klimaatontwikkelingen en veiligheidsnormen.

Samenvattend zijn overstromingszones een hulpmiddel om flood risk te communiceren en ruimtelijke besluiten te sturen, met aandacht voor bescherming, herstelmogelijkheden en adaptatie aan veranderende omstandigheden.