onbepaaldetijdcontract

Onbepaaldetijdcontract, of arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, is een contract zonder afgesproken einddatum. De relatie loopt door totdat één van de partijen besluit te stoppen of het contract wordt ontbonden. Het is de meest voorkomende vorm van werkrelatie in Nederland en biedt doorgaans meer zekerheid dan tijdelijke contracten.

Kenmerken en gevolgen

Een onbepaaldetijdcontract kent geen vaste einddatum, waardoor de werknemer doorgaans meer bescherming geniet bij beëindiging. Beëindiging vindt plaats via opzegging met een wettelijke opzegtermijn door werkgever of werknemer, of via ontbinding door kantonrechter of UWV bij een geldige reden (bijvoorbeeld bedrijfseconomische redenen of langdurige arbeidsongeschiktheid). Bij beëindiging kunnen wettelijke regels over transitievergoedingen van toepassing zijn, afhankelijk van dienstverbandduur en omstandigheden. Cao’s kunnen aanvullende voorwaarden geven.

Ketenregeling

De Wet arbeidsmarkt in balans bevat een ketenregeling voor opeenvolgende tijdelijke contracten. Bij een reeks contracten voor een bepaalde duur kan onder voorwaarden een vast contract voor onbepaalde tijd ontstaan. De exacte voorwaarden en eventuele uitzonderingen zijn vastgelegd in de wet en cao’s. Het doel is om werkenden meer zekerheid te geven wanneer tijdelijke contracten te vaak worden toegepast.

Rechten en plichten

Tijdens een onbepaaldetijdcontract hebben werknemers doorgaans aanspraak op loon, vakantiedagen, ziekteverlof en eventuele pensioenopbouw. Bij beëindiging gelden de wettelijke regels voor opzegging, ontslagprocedures en, waar van toepassing, transitievergoedingen. Cao’s kunnen aanvullende rechten en procedures bepalen.

Samengevat biedt een onbepaaldetijdcontract stabiliteit en uitgebreide arbeidsrechten, terwijl beëindiging altijd aan wettelijke en mogelijk cao-voorschriften gebonden is.