Home

occluderen

Occluderen betekent afsluiten of blokkeren van een opening, doorgang of zichtlijn door een object. Het is een neutraal, overkoepelend begrip dat in verschillende vakgebieden voorkomt en telkens verwijst naar een obstructie of afsluiting van wat toegankelijk of zichtbaar is.

In optiek en beeldvorming verwijst occlusie naar het verschijnsel dat een object gedeeltelijk of volledig wordt

In de geneeskunde en biologie kan occlusie duiden op een blokkade van een buisvormig weefsel of bloedvat.

In de tandheelkunde gaat het begrip occlusie vaak samen met de aard van de beet: de stand

Etymologisch is occluderen afgeleid van het Latijnse occcludere, ‘afsluiten’ of ‘afkeren’. Synoniemen zijn afsluiten en blokkeren;

verborgen
door
een
ander
object.
In
computergraphics
en
computer
vision
wordt
vaak
gesproken
over
occlusion
en
occlusion
culling:
methoden
om
berekeningen
te
besparen
door
objecten
die
niet
in
het
zicht
liggen
niet
te
verwerken.
Een
arteriële
of
veneuze
occlusie
kan
de
bloeddoorstroming
belemmeren
en
ischemie
veroorzaken.
Het
proces
van
blokkeren
wordt
in
technische
zin
ook
wel
occluderen
genoemd.
en
de
werking
van
de
tanden
wanneer
de
ka
gesloten
is.
Het
doel
van
behandeling
is
onder
meer
een
goede
occlusie
bereiken,
zodat
kauwen
en
kaakbewegingen
optimaal
functioneren.
De
term
occluderen
kan
in
deze
context
betekenen
dat
tanden
in
contact
komen
of
juist
worden
verplaatst
om
een
gewenste
occlusie
te
realiseren.
antoniemen
zijn
openen
en
doorlaten.