nieuwtijd
De Nieuwe Tijd, ook wel de vroegmoderne tijd genoemd, is een aanduiding in de Nederlandse historiografie voor de periode die in Europa de overgang markeert tussen de Middeleeuwen en de Moderne Tijd. De exacte begin- en einddata variëren, maar doorgaans wordt de periode geplaatst van circa 1500 tot circa 1800 of 1815. Kenmerkend is een reeks transities op politiek, religieus, economisch en cultureel vlak: centralisatie van staatsgezag, opkomst van vroegmoderne staten; religieuze veranderingen zoals de Reformatie en de Contrareformatie; een wereldwijde handel en exploratie; de opkomst van kapitalistische verhoudingen en langeafstandshandel; de Wetenschappelijke Revolutie en de Verlichting; en een omvangrijke culturele vernieuwing.
In Nederland resulteerde dit in de Opstand tegen Spanje en de vorming van de Republiek der Zeven
De term wordt gebruikt in onderwijs en vakliteratuur om de transitie van middeleeuwse structuren naar moderne