Home

nierfunctietesten

Nierfunctietesten verwijzen naar een groep klinische onderzoeken die de werking van de nieren beoordelen, nierziekten opsporen en volgen. Ze zijn relevant bij verdenking van nierbeschadiging, bij monitoring van chronische nierziekte (CKD), voor doseer- en effectmonitoring van nier-afhankelijke medicijnen, en bij preoperatieve evaluatie.

De kern bestaat uit bloedtesten en urineonderzoek. Belangrijk zijn serumcreatinine en de schatting van de glomerulaire

Voor nauwkeurigere evaluatie kunnen aanvullende tests worden toegepast. Beeldvorming, bijvoorbeeld nier-echografie, kan structurele afwijkingen of obstructies

Interpretatie: een normaal eGFR ligt meestalboven 90 ml/min/1,73 m2; lagere waarden duiden op verminderde nierwerking en

Beperkingen: creatinine-gebaseerde schattingen kunnen vertekenend zijn bij leeftijd, spiermassa en hydratatietoestand; cystatine C kan aanvullende informatie

filtratiesnelheid
(eGFR),
meestal
berekend
met
CKD-EPI
of
MDRD.
Daarnaast
kan
bloedureumstikstof
(BUN)
aanvullende
informatie
geven;
urinalyse
met
dipstick
en
microscopie;
en
de
albumine-creatinineratio
(ACR)
in
een
spot-urine
monster
om
albuminurie
te
screenen.
Soms
wordt
ook
cystatine
C
toegepast.
In
grotere
evaluaties
kan
een
24-uurs
urineverzameling
worden
gedaan
voor
nauwkeurigere
bepaling
van
eiwitverlies
of
creatinineklaring.
aantonen.
In
zeldzame
gevallen
wordt
de
werkelijke
GFR
gemeten
met
exogene
markers
zoals
inulin,
iohexol
of
iothalamaat
in
gespecialiseerde
centra.
mogelijk
CKD,
zeker
bij
aanhoudende
daling
over
meerdere
maanden.
De
aanwezigheid
van
albuminurie
versterkt
het
vermoeden
van
nierbeschadiging.
Resultaten
dienen
in
combinatie
met
klinische
informatie
te
worden
beoordeeld.
geven
maar
is
vaak
duurder.
Testen
dienen
herhaald
te
worden
om
persistente
afwijkingen
te
bevestigen.