naistentieteen

Naistentieteen is geen gangbare wetenschappelijke discipline in het hedendaagse academische landschap. De term betekent letterlijk “wetenschap van de naaste” of “wetenschap van de buur”, en wordt vaak gebruikt als een hypothetische of interdisciplinaire aanduiding voor een onderzoeksterrein dat zich richt op relaties tussen mensen in gemeenschappen, met bijzondere aandacht voor naastenliefde, sociale cohesie en wederzijdse hulp. In de praktijk verwijst naistentieteen naar een benadering die thema’s als ethiek, verantwoordelijkheid en gemeenschapsvorming in kaart brengt vanuit verschillende vakgebieden.

Onderzoeksdomeinen van naistentieteen omvatten onder meer sociale netwerken in buurten, mantelzorg en vrijwilligerswerk, conflicthantering, gezamenlijke besluitvorming en de invloed van beleid en stedelijke planning op sociale samenhang. Methodes zijn onder meer kwantitatieve enquêtes en netwerkanalyse, en kwalitatieve benaderingen zoals etnografie, diepte-interviews en participerende observatie. Daarnaast omvat de normatieve kant van het veld ethiek en religieuze tradities die ideeën over naastenliefde en gehoorzaamheid aan morele verplichtingen bespreken. Het veld put uit en zoekt verbinding met sociologie, antropologie, stedenbouw, sociaal werk en filosofie.

Historisch gezien kaderden ideeën over de naastenliefde en zorg voor anderen vaak als morele of theologische thema’s. In moderne literatuur komt ook aandacht voor burgerparticipatie, sociale veerkracht en inclusie naar voren. Toepassingen van een dergelijk veld zouden beleid en praktijk in wijkontwikkeling, sociaal beleid, onderwijs en conflictpreventie kunnen ondersteunen, met als doel sociale binding te versterken zonder paternalistische bemoeizucht.

Status: omdat de term geen vaste definities kent, ontbreekt een algemeen erkende canon. Naistentieteen fungeert daarom meestal als een verzamelterm binnen interdisciplinaire projecten eerder dan als een losstaande, formeel erkende discipline.