onderzoeksterrein

Onderzoeksterrein is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat verwijst naar het geografische gebied of de locatie waar een onderzoeksproject plaatsvindt, of naar de reikwijdte van het onderzoek. Het kan een fysiek veldterrein zijn, zoals een natuurgebied of een archeologische vindplaats, maar ook een abstracte ruimtelijke zone die relevante onderzoeksproblemen omvat.

Bij de planning van veldwerk worden grenzen, toegangsrechten, infrastructuur en veiligheids- en vergunningseisen vastgelegd in het onderzoeksontwerp. Het terrein bepaalt welke data kunnen worden verzameld, welke waarnemingen mogelijk zijn en welke tijdsperioden relevant zijn voor de studie.

Het begrip verschilt van verwante termen. Zo verwijst onderzoeksgebied meestal naar het onderwerp of thema van de studie, terwijl onderzoeksterrein vooral naar de fysieke locatie en de praktische context van het onderzoek wijst. In sommige disciplines worden ook termen als veldwerkterrein of studieplaats gebruikt.

Synoniemen zijn veldwerkterrein, studiegebied of onderzoeksplaats. Het begrip is gebruiks- en contextafhankelijk en komt zowel in de natuur- en sociale wetenschappen als in de archeologie, geografie en urbanistische studies voor.