naamwoordbijvoeglijk

Naamwoordelijk bijvoeglijk naamwoord is een term uit de Nederlandse grammatica die verwijst naar bijvoeglijke woorden die fungeren als predicatieve (naamwoordelijke) bijwoordelijk gezegde. Ze vormen samen met een koppelwerkwoord zoals zijn, worden, blijven, lijken, schijnen, blijken het predicatieve deel van de zin en beschrijven de toestand of eigenschap van het onderwerp in het grammaticale zinsdeel.

In de taalpraktijk onderscheidt men twee hoofdtypen bijvoeglijke woorden: attributieve en predicatieve (naamwoordelijke) bijvoeglijke woorden. Attribuutieve bijvoeglijke woorden staan vóór het zelfstandig naamwoord en geven een eigenschap direct aan het(noun) aan (bijvoorbeeld een grote auto). Predicatieve bijvoeglijke woorden volgen na een koppelwerkwoord en beschrijven de toestand van het onderwerp (bijvoorbeeld de auto is groot). Het sleutelpunt is dat naamwoordelijk bijvoeglijk naamwoord niet worden vervoegd voor getal of geslacht wanneer ze predicatief staan; ze blijven meestal in de basisvorm, terwijl attributieve vormen wel of juist прикend gelegenheid met -e kunnen krijgen afhankelijk van het grammaticale kader.

Voorbeelden: Het kind is blij. De lucht lijkt donker. De keuken wordt schoon. In deze zinnen beschrijft het bijvoeglijk naamwoord een eigenschap van het onderwerp via een koppelschakelwerkwoord. Hetzelfde woord kan in andere contexten attributief voorkomen: een blij kind (attribuut) versus het kind is blij (predicatief).

Zie ook: bijvoeglijk naamwoord, predicatief, attributief.