blij

Blij is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat ‘gelukkig’, ‘opgetogen’ of ‘voldaan’ betekent. Het geeft een positieve gemoedstoestand weer of een gunstige beoordeling van een situatie. Het komt vooral voor in predicatieve constructies, zoals in “Ik ben blij”, maar kan ook in combinatie met een voorzetsel worden gebruikt, bijvoorbeeld “Ik ben blij met dit cadeau” of “Ik ben blij met het nieuws”.

Blij kan ook worden gevolgd door een voegwoord zoals dat of om in zinsconstructies: “Ik ben blij dat je er bent” of “Ik ben blij om te horen dat…”. Het tegenovergestelde is “verdrietig” of “somber”. Een veelvoorkomende afleiding is het zelfstandig naamwoord blijdschap (het gevoel van vreugde) en samenstellingen zoals blijmoedig (cheerful).

Etymologie en verwantschappen: blij behoort tot de Germaanse taalfamilie. Het heeft verwantschappen met woorden in andere West-Germaanse talen en voelt aan de Engelse cognate blithe, wat eveneens ‘gelukkig’ of ‘onbezorgd’ kan betekenen.

Varianten en gebruikscontext: in informele taal drukt men vaak uit dat men oprecht blij is voor iemand, bijvoorbeeld “Ik ben blij voor je.” Het woord blijft in het alledaagse taalgebruik veelvoorkomend en komt voor in literaire en journalistieke teksten.