vreugde

Vreugde is een Nederlands woord voor een positieve emotie die wordt ervaren als intens plezier of opgetogenheid bij het ervaren van gunstige omstandigheden. Het kan variëren van een milde vorm van genoegen tot een diepe, aanhoudende blijdschap en komt vaak tot uiting in sociale interactie, samenwerking en vieringen.

Etymologie: vreugde komt uit het Oudnederlands vreugde en is verwant aan andere Germaanse woorden die plezier en geluk aanduiden. In het moderne Nederlands onderscheidt vreugde zich door zijn positieve valentie en vaak sociale of omgevingsgebonden oorsprong.

Gebruik en nuances: vreugde wordt zowel in alledaagse taal als in religieuze en literaire contexten gebruikt. Synoniemen zijn onder meer vreugd, blijdschap en genoegen; in sommige gevallen drukt vreugde meer spontaniteit en een minder formele vreugde uit dan het woord blijdschap. Vreugde kan individueel ervaren worden of gedeeld worden met anderen.

In de psychologie wordt vreugde gezien als een basisaffect binnen het spectrum van positieve emoties. Onderzoekers bestuderen hoe vreugde invloed heeft op motivatie, sociale binding en algemeen welzijn, en hoe verschillende culturen de uitdrukking en waarde ervan variëren.

Vreugde speelt ook een prominente rol in tradities en kunst, waar het dient als bron van inspiratie, motivatie voor menselijke interactie en kortstondige rituelen van saamhorigheid.