geluk

Geluk is een Nederlands woord met twee voornaamste betekenissen: geluk als een algemene positieve toestand van welbevinden en plezier, en geluk als voorspoed of toeval dat gunstige uitkomsten oplevert. In het dagelijks taalgebruik verwijst geluk meestal naar een innerlijke toestand van tevredenheid en vreugde, maar het kan ook wijzen op fortuinlijke omstandigheden, bijvoorbeeld “veel geluk met je examen” of “het geluk dat het droog blijft”. De uitdrukking “gelukkig” duidt vaak op een positieve toestand of op toevallige gunst.

Historisch en cultureel gezien is het begrip geluk in verschillende tradities verschillend geïnterpreteerd. In de westerse traditie wordt geluk vaak gezien als een combinatie van welbevinden, zingeving en deugdzaam handelen, terwijl sommige stromingen de nadruk leggen op geluk als contingent fortuin. In de moderne psychologie wordt geluk meestal gedefinieerd als subjectief welbevinden: een combinatie van positieve affecten, tevredenheid over het eigen leven en soms een gevoel van betekenis.

Factoren die geluk beïnvloeden zijn onder andere gezondheid, sociale relaties, werk, inkomen, autonomie en engagement in betekenisvolle activiteiten. Metingen van geluk richten zich op subjectief welbevinden en worden gebruikt in onderzoek en beleid om welzijn te volgen. Kritiek richt zich op bias in zelfrapportage en de culturele context van wat als “geluk” telt. Het begrip blijft dynamisch, beïnvloed door persoonlijke omstandigheden en maatschappelijke factoren.