moerasbossen

Moerasbossen, ook wel wetlandsbossen genoemd, zijn bosgebieden die voorkomen op slecht gedraineerde, waterverzadigde bodems in moerassen en wetlands. Ze ontstaan waar grondwater, oppervlaktewater of seizoensgebonden overstromingen de bodem langdurig vochtig houden. De canopy wordt vaak gedomineerd door watergeteste soorten, terwijl het staande water en verzadigde bodems de hydric omstandigheden bepalen die de soortensamenstelling en bodembouw beïnvloeden.

Typische boomsoorten zijn onder meer els (Alnus glutinosa), wilgensoorten (Salix spp.) en berk (Betula spp.), met es of esdoorn aan drogere randen. De ondergroei bevat vochtminnende struiken, varens, grassen en mosachtigen, terwijl op meer zure locaties Sphagnum-mossen de peudedges kunnen koloniseren. De plantengemeenschap ondersteunt een diverse groep amfibieën, vogels, aquatische insecten en andere moerasfauna.

Moerasbossen komen voor langs rivieren en in overstromingsvlakten, rond veenmoerassen en op schaarse drainerende landschappen in gematigde regio’s van Europa en Noord-Amerika. Ze omvatten typerende typen als elsvenen en wilgenbossen en kunnen langs de randen van meren en vennen ontstaan waar de waterspiegels variëren met de seizoenen.

Menselijke druk zoals drainage, veenontginning en nutrientenbelasting bedreigen moerasbossen door daling van de watertafel en uitdroging van de bodem. Restauratie richt zich op het weer droogleggen van het gebied te keren, hydrologie te herstellen en natuurlijke regeneratie van hydrophiele boomsoorten te bevorderen. Ze worden gewaardeerd om biodiversiteit, koolstofopslag in veenbodems en hun rol bij overstromingsbegrenzing en waterregulatie.