metrolijnen

Metrolijnen vormen een type stedelijk openbaar vervoer binnen metro- of ondergrondsystemen. Ze kenmerken zich door hoge capaciteit en een frequente dienstregeling, met routes die doorgaans op afgescheiden tracés liggen. Daardoor kunnen ze zware reizigersstromen snel door de stad bewegen. Metrolijnen rijden zowel ondergronds als bovengronds en op viaducten en bedienen centrale bedrijvige wijken en knooppunten.

Een metronetwerk bestaat uit meerdere lijnen die stations delen. Lijnen worden vaak aangeduid met cijfers, letters of kleuren en kennen een vaste, vaak zeer frequente dienstregeling, zeker tijdens piekuren. Sommige systemen zijn grotendeels automatisch aangestuurd, terwijl andere bemand blijven of een combinatie van automatisering en personeel hebben.

Infrastructuur en technologie variëren per netwerk, maar delen doorgaans een gescheiden spoor en een beveiligingssysteem dat hoge snelheden en korte wachttijden mogelijk maakt. Platformen zijn vaak voorzien van deuren die openen en sluiten met de trein (platformdeuren) waar dit technisch haalbaar is. Signaal- en besturingssystemen zorgen voor afstands- en veiligheidslijnen tussen treinen.

Metrolijnen dragen bij aan kortere reistijden en minder congestie in steden en leveren een belangrijke bijdrage aan stedelijke bereikbaarheid en milieudoelen. Ze brengen aanzienlijke investeringen en langdurig onderhoud met zich mee, en vereisen zorgvuldige planning rondom bouwoverlast, geluid en veiligheid.

Tot slot variëren netwerken: sommige steden bouwen netwerken met meerdere metro- en lichte-spoorlijnen die naadloos samenwerken, terwijl andere steden een strikte scheiding tussen metro en ander openbaar vervoer hanteren.