steden

Steden zijn menselijke nederzettingen met een relatief hoge bevolkingsdichtheid en een verscheidenheid aan functies zoals bestuur, handel, onderwijs en cultuur. In veel landen wordt een stedelijk gebied gedefinieerd op basis van inwonertal, grenzen en administratieve status; de grens tussen stad en dorp verschilt per land.

Belangrijke kenmerken zijn een kern (stadcentrum) met commerciële en openbare voorzieningen, verbonden netwerken van wonen en werk, en een systeem van openbare diensten zoals water, elektra, afvalbeheer en vervoer. Bestuur en ruimtelijke ordening gebeuren meestal door een gemeentelijke overheid met een college van burgemeester en wethouders en een gemeenteraad.

Geschiedenis: steden ontstonden uit handel en defensie langs rivieren of kusten; in de antieke en middeleeuwse perioden groeide urbanisatie via stadsrechten en marktrechten. De industriële revolutie versnelde grootschalige migratie naar stedelijke gebieden. In moderne tijden groeit stedelijkheid wereldwijd, met geconcentreerde economieën maar ook uitdagingen zoals woningtekort, verkeer, milieu en sociale onrechtvaardigheid.

Types en thema's: grote wereldsteden, hoofdsteden, regionale centra en industriesteden zijn verschillende soorten steden. Steden plannen en beheren hun ruimtelijke inrichting via bestemmingsplannen en transportbeleid, met aandacht voor wonen, groen, luchtkwaliteit en volksgezondheid. Urbanisatie blijft een centraal onderwerp in beleid, onderzoek en planning.