mestverwerking

Mestverwerking is het verzamelwoord voor de verwerking van mest uit de veehouderij met als doel milieubelasting te verminderen, nutriënte waarde beter te benutten en economische bijproducten te creëren. Het omvat mechanische, biologische en fysische behandelingen en kan plaatsvinden op bedrijfsniveau of in gespecialiseerde verwerkingsinstallaties. Doelstellingen zijn onder meer het verminderen van emissies, het verbeteren van nutriëntenselectie en het leveren van materialen of energie uit afvalstromen.

Belangrijkste verwerkingsroutes zijn onder meer mechanische scheiding, anaerobe vergisting en compostering. Mechanische scheiding splitst mestslurrie in een vloeibare fractie en een vaste fractie. De vaste fractie kan gecomposteerd of gebruikt worden als bodemverbeteraar of strooisel; de vloeibare fractie kan na verdere behandeling worden toegepast als druppeltoepassing of irrigatievoeding. Anaerobe vergisting zet organisch materiaal om in biogas, dat als energiebron kan worden ingezet; het digestaat levert voedingsstoffen op en kan na sanering worden toegepast als meststof of bodemverbeteraar. Installaties variëren van continue tot batchsystemen, met voorbehandelingen zoals thermische of hydrolyse om de opbrengst te verhogen. Compostering is een veelgebruikte aanpak voor de vaste fractie; deze aerobe verwerking stabiliseert de stof, vermindert geuren en pathogenen en levert compost die op landbouwbedrijven kan worden toegepast. Drogen en pelletisering maken restproducten beter hanteerbaar en geschikt voor transport en directe toepassing als korrelmeststoffen.

Voordelen zijn onder meer vermindering van ammoniak- en methaanemissies, verbeterde nutriëntenbenutting en mogelijk energiewinst door biogasproductie. Uitdagingen zijn hoge investerings- en onderhoudskosten, variërende samenstelling van mest en regelgeving. Mestverwerking draagt bij aan duurzame landbouw en de circulaire economie.