maxsnelheden

Maxsnelheden zijn de wettelijk vastgestelde maximaal toegestane snelheden voor voertuigen op wegen. Overheden bepalen ze en geven ze aan met verkeersborden. Een limiet geldt voor een hele weg, een bepaald wegvak of voor specifieke voertuigcategorieën. Ook bestaan tijdelijke of dynamische limieten bij wegwerkzaamheden of bij slecht weer.

Er zijn algemene snelheidslimieten en variabele of tijdelijke limieten. Algemene limieten gelden doorgaans voor bredere wegsoorten, terwijl variabele limieten kunnen fluctueren met drukte, weersomstandigheden of incidenten. In stedelijke gebieden is de limiet vaak lager dan op buitenwegen; op hoofdwegen of snelwegen ligt hij meestal hoger.

Factoren die limieten beïnvloeden zijn wegontwerp, zicht, kruispunten, aanwezigheid van kwetsbare weggebruikers en weersomstandigheden. Verkeersdrukte en aard van het voertuig (bijv. vrachtwagens) spelen vaak een rol bij specifieke limieten.

Handhaving gebeurt door politie en automatische systemen zoals snelheidsmeters en camera’s. Overtredingen leiden doorgaans tot boetes, rijvaardigheidsbeperkingen of rijontzeggingen, afhankelijk van de jurisdictie.

Veiligheid: lagere snelheden verminderen de kans op ongevallen en de ernst van letsel; hogere snelheden verhogen remweg en risico. Snelheidsbeleid wordt vaak gecombineerd met wegontwerp en handhaving om veiligheid en doorstroming te verbeteren.

In Europa en veel andere regio’s variëren maxsnelheden per land en wegtype; stedelijk 30–50 km/u, buitenstedelijk 70–100+ km/u, en hoofdwegen/snelwegen doorgaans 100–130 km/u, afhankelijk van lokale regels.