loskomen

Loskomen is een Nederlands werkwoord met de kernbetekenis 'losraken' of 'loskomen van/uit iets waaraan het vast zat'. Het beschrijft een proces waarbij een vastzittend of verbonden object losser wordt of volledig loskomt. Het woord wordt in verschillende contexten gebruikt, zowel letterlijk voor fysieke verbindingen als figuurlijk voor het verdwijnen van binding of aansluiting.

In technische, bouw- en huishoudelijke contexten duidt loskomen vaak op een toenemend of plotseling verlies van grip. Voorbeelden zijn een schroef die loskomt, een paneel dat losgekomen is van de muur of een klink die niet meer goed sluit. Losgekomen onderdelen brengen vaak veiligheids- en functieverlies met zich mee en vereisen inspectie of reparatie. Oorzaken zijn slijtage, trillingen, corrosie of verkeerde installatie.

In medische en tandheelkundige contexten wordt loskomen gebruikt om tanden, implantaten of kunstmatige onderdelen aan te duiden die los raken. Een kies of kroon kan loskomen door parodontale aandoeningen, trauma of onvoldoende integratie met het aangrenzende bot. Ook bij protheses of beugels kan het woord passend zijn. De term geeft aan dat er sprake is van verlies van adhesie of contact.

Grammaticaal gezien is loskomen een werkwoord waarvan de tegenwoordige tijd meestal verschijnt als komt los, de verleden tijd als kwam los (meervoud: kwamen los), en de voltooide tijd met zijn/been: is losgekomen. De ontstaanslaag van het woord ligt in los (los, vrij) en komen (gaan), en duidt op het proces van verlaten of los raken.

Zie ook: losmaken, losraken, vastzetten.