loonbescherming

Loonbescherming is het geheel van wettelijke en beleidsmatige maatregelen die bedoeld is om de inkomsten van werknemers te beschermen tegen onterechte inhoudingen, vertragingen of verlies van loon. Het doel is om ervoor te zorgen dat werknemers tijdig een eerlijk en volledig betaalde beloning ontvangen, zodat zij in hun levensonderhoud kunnen voorzien.

In de praktijk omvat loonbescherming verschillende elementen. Zo bestaan er regels die betalen volgens het arbeidscontract of cao verplichten en die het recht op een bepaald loon garanderen, inclusief wettelijke minimum- of maandsalarissen waar van toepassing. Daarnaast wordt het opnemen van onrechtmatige of ongeoorloofde inhoudingen op loon beperkt of verboden. Een veelgenoemde onderdeel is het loonbeslag: er gelden grenzen aan wat er uit het loon mag worden ingehouden en de wijze waarop beslag gelegd mag worden. Ook bij reorganisaties, faillissementen of surseance van betaling spelen loonbescherming en prioriteitsrechten van werknemers een rol, aangezien achterstallig loon vaak als een prioritaire vordering wordt behandeld.

De uitvoering van loonbescherming ligt in handen van verschillende instanties. Inspectie SZW voorziet in handhaving van arbeidswetten en loonkwesties kan via de rechter worden behandeld, bijvoorbeeld wanneer inhoudingen ter discussie staan of bij geschillen over betaling. Werkgevers en werknemers kunnen bij deze instellingen terecht voor adviezen, begeleiding en, indien nodig, handhaving of schadevergoeding.

Loonbescherming vormt een essentieel onderdeel van arbeidsrecht en sociale zekerheid, met als kernpunt dat werknemers zekerheid hebben over de continuïteit en redelijkheid van hun beloning. See also: loonbeslag, minimumloon, faillissement en werknemersrechten.