loonbeslag

Loonbeslag is een juridische maatregel waarbij een schuldeiser een deel van het loon van een schuldenaar laat inhouden door de werkgever ten gunste van de schuldeiser. Het doel is om een openstaande schuld te voldoen zonder dat de schuldenaar helemaal zonder inkomsten komt te zitten.

Meestal volgt loonbeslag na een gerechtelijke of deurwaarderse procedure. Een deurwaarder of de rechter geeft de werkgever een bevel tot beslaglegging, waarna de werkgever verplicht is een vastgesteld bedrag of percentage van het loon in te houden en dit periodiek af te dragen aan de schuldeiser. Het beslag heeft meestal betrekking op loon en kan ook door enkele andere inkomsten worden toegepast, afhankelijk van de wetgeving in het land.

Een belangrijk onderdeel van loonbeslag is de beslagvrije voet. Dit is het bedrag dat niet mag worden ingehouden en bedoeld is om de schuldenaar en eventuele gezinsleden in staat te stellen te voorzien in de noodzakelijke kosten van bestaan. De hoogte van de beslagvrije voet hangt af van factoren zoals inkomen en gezinssituatie, en kan periodiek worden herzien.

Schuldenaars hebben in voorkomende gevallen rechten en opties, zoals bezwaar of verzoek tot wijziging van het beslag bij de bevoegde rechter of deurwaarder, vooral wanneer de hoogte van het beslagonevenredig laag is of de behoeftige situatie verandert. De duur van loonbeslag loopt door zolang de schuld niet is voldaan of totdat het beslag is opgeheven door een rechtsmiddel of betaling.

Loonbeslag is een van de meest voorkomende methoden van inning voor consumentenschulden, maar kan in combinatie met andere incassomethoden voorkomen afhankelijk van de jurisdictie en de aard van de schuld.