levensmoeheid

Levensmoeheid is een subjectieve toestand waarin iemand zich langdurig uitgeput voelt met het bestaan, gepaard met weinig energie, gebrek aan motivatie en weinig plezier in dagelijkse activiteiten. Het is geen formele klinische diagnose, maar een beschrijving die mensen gebruiken voor een aanhoudende aarzeling of afstand ten opzichte van het eigen leven. De term kan samenhangen met uiteenlopende oorzaken en kan voorkomen bij verschillende leeftijdsgroepen.

Levensmoeheid staat niet op zichzelf, maar komt vaak voor in samenhang met andere problemen zoals chronische stress, burn-out, depressie, verlieservaringen of een existentiële crisis. Daarnaast kunnen lichamelijke aandoeningen, relatiesproblemen en sociaal isolement eraan bijdragen. Omdat de verschijnselen kunnen overlappen met andere aandoeningen, is professionele evaluatie meestal zinvol om onderliggende oorzaken en de juiste hulp te identificeren.

Symptomen zijn onder meer aanhoudende futloosheid, gebrek aan energie, apathie en onvermogen om plezier te halen uit eerder bevredigende activiteiten. Anderen ervaren mogelijk slaapproblemen, veranderingen in eetlust, concentratieproblemen, en gevoelens van zinloosheid of afstandelijkheid. Bij terugkerende gedachten aan zelfbeschadiging of zelfdoding is directe professionele hulp noodzakelijk.

Behandeling en coping richten zich vaak op het verkennen van onderliggende oorzaken en het verbeteren van functioneringsmogelijkheden. Psychotherapie, zoals cognitieve gedragstherapie of existentialistische/zin-gerichte therapie, kan helpen om betekenis en motivatie terug te vinden. Daarnaast spelen sociale ondersteuning, leefstijlverbeteringen (regelmatig bewegen, slaapritme, voeding) en het aanpakken van eventuele depressie of burn-out een belangrijke rol. Bij ernstige klachten kan medicatie of gespecialiseerde zorg door een arts nodig zijn.