labelingpraktijken
Labelingpraktijken verwijzen naar de methode en normen waarmee labels worden toegepast op producten, verpakkingen en documenten om informatie te communiceren, veiligheid te waarborgen en traceerbaarheid te faciliteren. Ze omvatten operationele processen en wettelijke vereisten en spelen een centrale rol in productidentificatie, kwaliteitscontrole en consumenteninformatie.
Toepassingsgebieden van etikettering zijn onder meer voedingsmiddelen en dranken, farmaceutische en chemische producten, detailhandel en logistiek.
Typen etikettering kunnen functioneel zijn (baarcodes, lot- en vervaldatums), informatief (voedingswaarden, ingrediënten) en veiligheidsgerelateerd (waarschuwingen, pictogrammen).
Technologieën die in labelingpraktijken voorkomen, omvatten barcodes en QR-codes, radiofrequente identificatie (RFID) en traditionele menselijk leesbare
Regelgeving en normen bepalen wat op labels moet staan en hoe het moet worden gepresenteerd. Voorbeelden zijn