kenmerkovereenkomsten

Kenmerkovereenkomsten zijn een term die in de Nederlandse praktijk wordt gebruikt voor overeenkomsten waarin de kern van de verplichtingen bestaat uit het vastleggen van kenmerken, specificaties of prestatienormen van goederen of diensten die geleverd moeten worden. Het gaat dus minder om de algemene relatie tussen partijen en meer om wat precies geleverd moet worden.

Zo worden deze overeenkomsten vaak aangetroffen in inkooptrajecten, bouw-, IT- of productieprojecten, waar partijen vooraf een opsomming van kenmerken en meetbare acceptatiecriteria vastleggen. De kenmerken kunnen betrekking hebben op technische eigenschappen, kwaliteitsnormen, compatibiliteit en levertijden; ook beschrijvingen van testmethoden en keurmerken komen voor. De overeenkomst kan als onderdeel van een koop- of leveringscontract worden opgenomen of als aanvulling, bijvoorbeeld in een functionele specificatie.

Een kenmerkovereenkomst vereist duidelijke en meetbare criteria; afwijkingen van de afgesproken kenmerken kunnen leiden tot niet-naleving, waarna remedies onder het toepasselijke recht kunnen volgen, zoals herstel, vervanging, prijsvermindering of ontbinding. Het is gebruikelijk om vast te leggen hoe acceptatie gebeurt en welke wet- en regelgeving van toepassing is.

Praktisch aanbevolen: duidelijke definities, eenduidige meetmethoden, referenties naar normen en voorbeelden voor wijzigingsbeheer. Het begrip is vooral pragmatisch en wordt gebruikt als hulpmiddel bij contractmanagement, in plaats van als een op zichzelf staand juridisch begrip.