kantkwaliteit

Kantkwaliteit, letterlijk edge quality, is een Nederlandse term die wordt gebruikt om de kwaliteit van de rand of zijde van een object of component te beschrijven. In de praktijk verwijst het naar hoe goed een rand is gevormd, behouden en functioneel presteert bij gebruik. De term komt vooral voor in technische en productiecontexten en de precieze betekenis kan per sector verschillen.

Scope en kenmerken. In gereedschappen, messen en machinale interfaces omvat kantkwaliteit onder meer scherpte of geometrie van de rand, de afwezigheid van burrs, duurzaamheid van de rand en de uniformiteit van de microgeometrie langs de rand. Het kan ook de stijfheid van de rand en de weerstand tegen chippen of vlijten tijdens gebruik omvatten. In textielcontexten waar randafwerking cruciaal is, kan het verwijzen naar de uniformiteit van de boordafwerking, hoewel dit gebruik minder frequent is.

Meting en beoordeling. Beoordelingen combineren doorgaans visuele inspectie met meetkundige methoden. De straal van de rand en de hoek van de beitel kunnen met profilometrie of microscopie worden gemeten; burrs, chippen en micro-scheidingen worden geïnspecteerd en soms door snit- of slijttesten geëvalueerd. In productieomgevingen wordt kantkwaliteit gevolgd via toleranties, statistische procesbeheersing en gestandaardiseerde testkanten of slijttesten.

Standards en impact. Er bestaat geen universele standaard voor kantkwaliteit; criteria worden per toepassing, type gereedschap, materiaal en prestatie-eisen gedefinieerd. Een hogere kantkwaliteit hangt doorgaans samen met schonere sneden, een langere gereedschapslevensduur en meer voorspelbaar prestatieniveau.