Home

kalkhoudend

Kalkhoudend is een aanduiding uit geologie, bodemkunde en hydrologie voor materiaal, bodems of wateren met een aanzienlijke hoeveelheid calciumcarbonaat (CaCO3). Kalkhoudende stoffen hebben doorgaans een neutrale tot basische pH en een sterke buffering tegen zuren, waardoor hun pH minder snel verandert bij blootstelling aan zure invloeden.

Kalkhoudende bodems ontstaan uit calcareuze gesteenten zoals kalksteen, krijt of marmer, of uit sedimenten waarin kalkrijk

Eigenschappen en effecten: De aanwezigheid van CaCO3 verhoogt de pH en beïnvloedt de beschikbaarheid van voedingsstoffen.

Beheer en toepassingen: In landbouw en tuinbouw bepaalt kalkhoudendheid mede welke gewassen geschikt zijn en welke

Synoniemen: calcareous (Engels), calcreous.

materiaal
aanwezig
is.
Ze
komen
voor
in
gebieden
met
kalkrijke
ondergrond
en
kunnen
voorkomen
in
duinen
en
langs
mariene
afzettingen.
Kalkhoudend
water
bevat
opgeloste
calciumcarbonaat
of
kan
CaCO3
uitkristalliseren,
wat
leidt
tot
hard
water.
Mikronutriënten
zoals
ijzer,
mangaan
en
zink
zijn
vaak
minder
beschikbaar
in
sterk
kalkhoudende
bodems,
terwijl
calcium
en
magnesium
invloed
hebben
op
bodemstructuur
en
drainage.
In
extreem
kalkhoudende
omstandigheden
kan
cementering
van
bodems
voorkomen
(caliche),
wat
wortelgroei
kan
belemmeren.
bemesting
nodig
is.
Vaak
volstaat
regulier
pH-monitoring;
bij
zeer
kalkhoudende
bodems
kan
aanvullende
plantering
of
gerichte
bemesting
voor
micronutriënten
nodig
zijn,
eventueel
via
bladvoeding
of
speciale
formuleringen.