kabelstekker

Kabelstekker is een term die in het Nederlands gebruikt wordt voor een kabel met een end- of verbindingsstuk dateen elektrische verbinding mogelijk maakt tussen een kabel en een apparaat, tussen twee kabels of tussen een kabel en een lichtnet. In dagelijkse taal verwijst men meestal naar de stekker aan het uiteinde van een snoer, maar de benaming kan ook verwijzen naar andere vormen van kabelverbindingen.

Een kabelstekker bestaat doorgaans uit een kabel met isolatie, contactpunten of pinnen, een behuizing en meestal een vorm van trekontlasting (strain relief). Afhankelijk van het type kan de behuizing het contact afschermen, de verbinding beschermen tegen omkering van polariteit en soms een vergrendelingsmechanisme of afdichting bevatten om trillingen of vocht buiten te sluiten.

Er zijn verschillende typen kabelstekkers afhankelijk van het gebruik en de regio. Voor netspanning worden vaak twee- of driepins stekkers gebruikt die geschikt zijn voor huishoudelijke apparaten, met aardingscontacten en een passende aansluiting op het stopcontact. Industriële toepassingen maken gebruik van meer robuuste en vergrendelbare connectoren. Voor signaal- en datasystemen bestaan tal van kabelstekkers en connectoren die specifiek zijn ontworpen voor audio, video en data, zoals XLR, DIN, RCA, USB en vergelijkbare systemen. Hoewel deze laatstgenoemde vaak apart als connectoren worden aangeduid, vallen ze onder de bredere noemer kabelstekkers wanneer ze zijn geïmplementeerd aan het uiteinde van een kabel.

Veiligheid en betrouwbaarheid staan centraal: kabelstekkers moeten passen bij de spanning en stroomsterkte voor de toepassing, correcte polariteit handhaven, en regelmatig worden geïnspecteerd op beschadigingen. Beschadigde kabels of stekkers dienen vervangen te worden.