stekker

Een stekker is het mannelijke deel van een elektrische verbinding dat in een contactdoos of wandcontactdoos wordt gestoken. Een stekker bevat doorgaans twee of drie metalen pinnen of contactpunten en een kunststof behuizing. Het aardingspunt is aanwezig bij stekkers die aangesloten moeten worden op de aardingsvoorziening.

In Europa zijn de meest voorkomende stekkers type C en type F (Schuko). Type C heeft twee ronde pinnen en is ongestuurd; type F heeft daarnaast aardingscontacten aan de zijkant. Veel stekkers zijn combinatievormen, zoals de CEE 7/7, die in zowel E- als F-sockets past. In Nederland en veel andere delen van Europa is de wandcontactdoos meestal type F/Schuko.

Over de hele wereld bestaan er veel verschillende stekkertypen. In Noord-Amerika en Japan komt type A en B voor (platte pinnen), terwijl het Verenigd Koninkrijk type G hanteert, met drie rechthoekige pinnen. Voor industriële toepassingen bestaan er ook zogeheten eeste connectoren (bijv. IEC 60309) met robuuste, industrieel gestandaardiseerde koppelingen.

Veiligheid en standaarden: stekkers en bijbehorende kabels moeten geschikt zijn voor de beoogde spanning en stroom. Gebruik van geaarde stekkers, intacte bedrading en goede aansluiting vermindert risico’s. Beschadigde stekkers of verlengsnoeren dienen te worden vervangen en mogen niet onder natte omstandigheden worden gebruikt. In het dagelijks taalgebruik verwijst “stekker” ook naar verloopstekkers en andere kabelverbindingen tussen apparaten.

Zie ook: wandcontactdoos, verloopstekker, verlengsnoer.