kaartgridlijnen

Kaartgridlijnen zijn de lijnen die een kaart opdelen in regelmatige vakken of rasters die samen een coördinatenstelsel vormen. Ze dienen om locaties te identificeren, afstanden te meten en kaartfeatures terug te vinden. Gridlijnen worden vaak getekend op regelmatige intervallen en kunnen worden in- of uitgeschakeld afhankelijk van de gewenste kaartweergave.

De meest voorkomende typen gridlijnen zijn geografische gridlijnen op basis van breedte- en lengtegraad (parallels en meridianen) en projectiegerelateerde rasters zoals het UTM-grid. In Nederland is het Rijksdriehoekstelsel (RD) een landelijk coördinatensysteem met zijn eigen raster. Internationaal bestaan ook grids zoals het Military Grid Reference System (MGRS), die van specifieke projecties afhangen.

Gridlijnen worden gebruikt om locaties te lokaliseren, coördinaten af te lezen en kaarten te registreren met andere geografische databronnen (GIS). Ze vergemakkelijken navigatie, landmeting en cartografische queries en maken overlays mogelijk tussen kaarten met verschillende bronnen. Ze kunnen ook helpen bij het schalen en meten van afstanden op een kaart.

Bij het kiezen van een grid is de projectie van de kaart bepalend. Elke projectie verdeelt het oppervlak op een eigen manier, waardoor vakken naar verhouding kunnen variëren en afstanden kunnen afwijken. Dit beïnvloedt de nauwkeurigheid van metingen, vooral buiten de zones waarvoor de grid is ontworpen.

Op digitale kaarten kunnen gridlijnen eenvoudig worden weergegeven of verborgen gemaakt. Ze worden vaak gelabeld met coördinaten of referenties die direct naar locaties verwijzen, waardoor ze een praktisch hulpmiddel zijn voor kaartgebruikers en GIS-workflows.