irriteerden

Irriteerden is de verleden tijd van het werkwoord irriteren, wat betekent iemand of iets storen, prikkelen of onplezierig maken. Het werkwoord wordt gebruikt voor handelingen die irritatie veroorzaken bij een persoon of groep. Voorbeelden: “De constante lawaai irriteerde de buren.” In bredere zin kan irriteren ook verwijzen naar het prikkelen van een gevoel of waarneming, zoals een prikkelende inhoud die de aandacht irriteert.

Etymologie en verwante termen: irriteren is ontleend aan het Latijn irritare, via het Franse irritier naar het Nederlands. Het verwante zelfstandig naamwoord is irritatie en het bijvoeglijk naamwoord geïrriteerd. Een veelgebruikte synoniem is ergeren, hoewel irriteren doorgaans sterker en directer kan duiden op prikkeling of ongemak. De werkwoordsvorm irriteerden wordt gebruikt met meervoudige of pluralistische onderwerpen in de verleden tijd: wij irriteerden, jullie irriteerden, zij irriteerden. Enkelvoudige verleden tijd is bijvoorbeeld ik irriteerde of hij irriteerde.

Gebruik en nuances: irriteren gaat vaak over sociale of omgevingsprikkels (geluid, herhaling, onvermogen tot luisteren) maar kan ook fysieke of mentale prikkels beschrijven. De term wordt zowel informeel als neutraal gebruikt, afhankelijk van context en intensiteit. In medische context komt irritatie veel voor in uitdrukkingen als irritatie van de huid of slijmvliezen, waar het als zelfstandig naamwoord irritatie en het werkwoord irriteren relevanter is.

Samenvatting: irritatie ontstaat door prikkels die iemand irriteert; irriteerden verwijst naar het verleden tijdsvorm voor meervoudige of herhaalde handelingen.