instructiebevoegdheid

Instructiebevoegdheid is de bevoegdheid om aanwijzingen en opdrachten te geven aan ondergeschikten over het uitvoeren van werkzaamheden. Dit omvat wat er gedaan moet worden, hoe het gedaan moet worden, wanneer het klaar moet zijn en volgens welke normen of procedures. De instructie heeft als doel de uitvoering te coördineren, kwaliteit te waarborgen en de voortgang te controleren.

Instructiebevoegdheid is doorgaans verbonden aan een formele positie in een organisatie, zoals teamleider, afdelingsmanager of supervisor, en geldt vooral voor operationele taken. In veel organisaties kan deze bevoegdheid worden gedelegeerd aan een lager niveau in de hiërarchie, maar de uiteindelijke verantwoordelijkheid voor het resultaat blijft meestal bij de persoon of het management dat de taak heeft toebedeeld.

Instructiebevoegdheid is niet hetzelfde als de bevoegdheid om besluiten te nemen. Besluitvorming over koers of beleid behoort tot andere bevoegdheden, zoals besluiten- of mandaatbevoegdheid, maar instructie kan wel deel uitmaken van de uitvoering van die besluiten.

Bij de toepassing van instructiebevoegdheid spelen juridische kaders, arbeidsovereenkomsten en organisatiebeleid een rol. Misbruik of oneigenlijk gebruik kan leiden tot conflicten, ongewenste druk of disciplinaire maatregelen.

Voorbeelden: een supervisor die bepaalt hoe een taak moet worden uitgevoerd, welke hulpmiddelen en veiligheidsvoorschriften gelden en wanneer het werk voltooid is. Zie ook: delegatie, mandaat, bevoegdheid.

---