mandaat

Mandaat is de bevoegdheid om namens iemand anders op te treden en besluiten te nemen. Het wordt verleend door een aangewezen autoriteit en kan formeel zijn, bijvoorbeeld via benoeming, verkiezing of een instructie. De term gaat terug op het Latijnse mandatum, “opdracht”, via het Franse mandat.

In democratische systemen krijgen vertegenwoordigers een mandaat van de kiezers. Het mandaat bepaalt wie bevoegd is om beslissingen te nemen en wie verantwoording verschuldigd is aan de burgers. Het mandaat heeft meestal een beperkte duur en kan bij de volgende verkiezingen worden herbevestigd.

In internationale betrekkingen geldt mandaat ook als een vorm van bestuur van gebieden door een hogere macht. Historisch gezien werden sommige gebieden onder mandaat geplaatst door de Volkenbond, met administratieve bevoegdheden maar geen volledige soevereiniteit. Deze mandaten waren bedoeld als tijdelijke regeling totdat een permanente status werd bereikt.

In organisaties en overheidsinstellingen beschrijft een mandaat de reikwijdte van bevoegdheden voor een commissie, projectteam of lid van een bestuur. Een mandaat wordt doorgaans vastgelegd in statuten, reglements- of besluitvormingsprocedures en is onderworpen aan toezicht en verantwoording aan de opdrachtgever of het orgaan dat het mandaat heeft verleend.