insektsmiddel

Een insektsmiddel is een stof of middel dat bedoeld is om insecten te bestrijden, te weren of te onderdrukken. Insecten kunnen gewassen beschadigen, ziekten overdragen of overlast veroorzaken voor mensen en huisdieren. Insektsmiddelen worden toegepast in de landbouw en tuinbouw, in woningen en openbare ruimten. Ze kunnen chemisch, biologisch of fysiek van aard zijn.

Chemische insecticiden vormen de grootste groep en omvatten klassen zoals pyrethroïden, organofosforen, carbamaten, neonicotinoïden en organochloorverbindingen. Ze werken op het zenuwstelsel of via andere biologische routes en kunnen voor korte of langere tijd residuen achterlaten. Biologische bestrijdingsmiddelen maken gebruik van levende organismen of hun producten, zoals Bacillus thuringiensis, virussen of natuurlijke vijanden van insecten, en richten zich vaak selectiever op doelsoorten. Fysieke middelen omvatten technieken als kleefvallen, feromoonvalletjes en barrières die insecten fysiek verhinderen.

Beheer en regelgeving: Het gebruik van insektsmiddelen is meestal aan strikte regels gebonden. Producten moeten geregistreerd zijn en worden geleverd met etiketten die dosering, toepassingsmomenten en veiligheidsmaatregelen beschrijven. Veiligheid voor mens en milieu staat centraal, met aandacht voor niet-doelsoorten zoals bestuivende insecten en waterorganismen. In veel gebieden wordt geïntegreerde gewasbescherming (IPM) aangemoedigd, waarbij preventie, biologische bestrijding en selectieve chemische middelen worden gecombineerd.

Risico en duurzaamheid: Overmatig of verkeerd gebruik kan leiden tot resistentie bij insecten en schadelijke milieu-effecten. Relevante trends richten zich op minder persistente middelen, betere precisie en betere afwegingen tussen effectiviteit en ecologie.