infiltratieproces

Infiltratieproces is een hydrologisch proces waarbij water van het oppervlak de bodem binnendringt en zich door het bodemprofiel verplaatst, meestal richting de ondergrondse voorraad. Het vindt plaats nadat het water de kans heeft gehad de first barrier of the surface te verlaten en kan optreden bij regen, smeltwater of irrigatie.

De snelheid en omvang van het infiltraceproces hangen af van meerdere factoren. De bodemkenmerken, zoals textuur, structuur, porositeit en hydraulische geleidbaarheid, bepalen hoe snel water kan doordringen. Ook het vochtniveau voorafgaand aan de neerslag, de aanwezigheid van organisch materiaal, verdichting en wortelnetwerken, evenals de landdekkende vegetatie en landgebruik, beïnvloeden de infiltratie. Daarnaast spelen regenintensiteit, temperatuur en bodenonderhoud een rol, evenals terreinhelling en bestrating in stedelijke omgevingen die infiltratie kunnen beperken.

Infiltratie vindt plaats totdat de infiltratiesnelheid overeenkomt met de afgifte van water door de bodem of totdat de bodem verzadigd raakt. Bij hoge neerslag kan oppervlaktesnelheid het water afvoeren als run-off; bij lagere neerslag of meer infiltrerend materiaal kan water volledig in de bodem opnemen. Verschillende mechanismen zoals capillaire werking en percolatie door de wortelzone spelen een rol bij de verspreiding van water naar dieper gelegen lagen.

Modellen en metingen worden gebruikt om infiltraties te kwantificeren en te voorspellen. Voorbeelden zijn het Horton-, Green–Ampt- en Philip-model, en veldmethoden zoals dubbele-ring infiltermeting. Infiltratie is essentieel voor grondwateraanvulling, landbouwmogelijkheden, waterbeheer en stedelijke flood risk management.

Toepassingen en belang: het begrip is cruciaal voor landbeheer, irrigatiestrategieën, drainageplanning, en evaluatie van transport van verontreinigingen via de bodem.