inauthentieke

Inauthentieke is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat betekent niet authentiek, niet echt of niet geloofwaardig. Het wordt gebruikt voor zowel tastbare zaken, zoals kunstwerken, documenten of producten, als voor immateriële dingen, zoals beweringen, emoties, identiteiten of uitvoeringen. De term geeft aan dat iets ontbreekt aan waarheid, oorsprong of geloofwaardigheid.

Etymologie en gebruiksconventies: het woord is afgeleid van authentiek met het negatief prefix in-, waardoor inauthentiek letterlijk “niet authentiek” betekent. In het Nederlands komt de vorm inauthentieke meestal voor als attributief of predicatief vóór een zelfstandig naamwoord. Het is een neutrale tot formele term die vaak voorkomt in journalistiek, academische contexten en in consumenten- of culturele discussies.

Nuances en verwantschappen: inauthentiek contrasteert met authentiek (genuanceerd, echt). Het is nauw verwant aan maar niet identiek aan onecht (niet volgens oorsprong of aard) en nep (niet origineel of bedrieglijk). Een belangrijk onderscheid is dat inauthentiek vooral wijst op het ontbreken van authenticiteit, terwijl onoprecht meer te maken heeft met intentie of oprechtheid.

Contexten en voorbeelden: in de media of consumentenzaken kan worden gesproken van een inauthentiek imago of branding wanneer oorsprong of herkomst misleidend wordt voorgesteld. In kunst en cultuur kan een uitvoering of stijl als inauthentiek worden gekenmerkt als deze geforceerd of geënsceneerd aanvoelt in plaats van natuurlijk. Een handtekening, als die niet overeenkomt met het ware karakter, kan ook als inauthentieke worden aangemerkt.

Zie ook: authenticiteit, authentiek, onecht, nep, onoprecht.