immunoterapie

Immunotherapie is een verzamelnaam voor behandelingsstrategieën die het immuunsysteem van het lichaam inzetten om ziekten te bestrijden, met name kanker. Het doel is de activiteit van immuuncellen tegen tumorcellen te verhogen of de remmende signalen die de immuunrespons onderdrukken te blokkeren.

Vormen en werkingsprincipes:

Monoklonale antilichamen kunnen tumorcellen direct herkennen of de communicatie tussen tumor en immuunsysteem beïnvloeden. Bij immuuncheckpointremmers zoals pembrolizumab en nivolumab wordt de rem uitgeschakeld die T-cellen uitschakelt, waardoor ze tumorcellen kunnen aanvallen.

Adoptieve celtherapie omvat het extraheren, modificeren en terugplaatsen van T-cellen, bijvoorbeeld CAR-T-celtherapie, die antigenen op tumorcellen herkennen.

Vaccins en immuunmodulerende cytokines (bijv. IL-2, interferon) proberen de immuunrespons tegen tumoren te versterken. Oncolytische virussen en andere strategieën kunnen het tumormilieu veranderen en immuniteit stimuleren.

Toepassingen en effectiviteit:

Immunotherapie is toegepast bij diverse kankersoorten, waaronder gevorderd melanoom, long- en nierkanker, en wordt onderzocht bij vele andere tumoren. Responsen variëren; biomarkers zoals PD-L1-expressie en de tumormutational burden (TMB) kunnen helpen bij patiëntselectie.

Veiligheid en beperkingen:

Behandelingen kunnen immune-gerelateerde bijwerkingen veroorzaken, zoals huiduitslag, darmontsteking of endocriene stoornissen. CAR-T kan ook cytokine release syndrome geven. Niet alle patiënten reageren, en kosten en toegankelijkheid vormen belangrijke overwegingen.

---